Ямар нэгэн гамшиг, жишээ нь газар хөдлөлт, үер ус, галт түймэр гэх мэт гэнэтийн аюул боллоо гэхэд “хүмүүс айж сандарч үймэлдээд” гамшгийн хохирлыг улам их нэмэгдүүлдэг. Аврах гарц хаалга, гал унтраах хэрэгсэл бүх албан байгууллагын байшинд байдаг боловч хэн ч тэрийг туршиж үзээгүй байдаг. Галын хөөс бүхий баллоныг ашиглаж мэдэх үү ... гэж өөрөөсөө асуугаарай.

Завин аялалд гарахын өмнө тод оранж өнгийн “аврах хантааз”-ыг бид нар өмсдөг. Манайхан гүйцэд өмсөөгүй байдаг нь түгээмэл. Хантаазны доод хэсэгт байх, хөлөө нэг нэгээр нь оруулах хоёр гогцоог нь анзаардаггүй. Хэрвээ усанд уналаа гэхэд доод 2 гогцоонд хөлөө хийгээгүй бол хантааз усны мандал дээр хөвөөд хүн нь доошоо хантаазнаас мултраад живэх аюул үүснэ. Мөн хантаазны дээд хэсэгт амаа хүргэх орчинд “хий оруулах нүх” бий. Тагийг нь аваад шууд өөрийнхөө уушигны багтаамжаар агаар авч оруулаад таглах ёстой байдаг.

Газар хөдлөлтийн чичирхийллийн үед:

• Хүчтэй чичиргээ ихэнх тохиолдолд 1 минут орчим үргэлжилдэг тул бат бөх ширээн доор орох. Хэрэв ширээ байхгүй бол том тавилга, цонхноос аль болох хол зайтай даацын хана талд очиж суух.
• Цахилгаан хэрэгслүүд, хийн болон цахилгаан зуухыг салгах
• Орчин тойрныг ажиглаж тайван байх
• Гадагш гарахдаа гүйхгүй, түлхэхгүй, эргэж буцахгүй гэсэн зарчмыг баримтлах, толгойн хэсгийг хамгаалах
• Гадаа явж байх үед газар хөдөлвөл цүнх, зузаан дэвтэр, малгай гэх мэт зүйлсээр толгойгоо гэмтээхээс хамгаалж машины ил зогсоол, эсхүл задгай талбайд очих
• Тоосгон хана бүхий байшин барилгаас холдох, газарт унасан цахилгааны шугамаас болгоомжлох.
• Унтаж байхад газар хөдөлвөл толгойгоо дэрээр халхлах, чичирхийлэл зогссоны дараа гутлаа өмсөж гадагш гарах, цахилгаан шат ашиглахгүй байх.

Гамшгийн эрсдэлийг бууруулахад хамгийн чухал нь хүмүүс сандрах биш, шууд газар дээр нь арга хэмжээ авч чадах чадвар, амжиж сийрэг сэтгэх явдал юм.